Literatura


Domański Paweł, „Postacie Żabna i ich wpływ na rozwój miasta od początków do 1945 roku”, Żabno 1994 r.

 

Domański Paweł, „Rzemiosło w Żabnie”, Żabno 1994 r.

 

Domański Paweł, "Szkoła Podstawowa w Żabnie. Zarys rozwoju od początków do 1980 roku z uwzględnieniem piśmiennictwa i ważnych wydarzeń z życia jego mieszkańców”, Żabno 1994 r.

 

Domański Paweł, „Zarys rozwoju sportu w Żabnie od początków do 1990 r., Żabno 1995 r. 

 

Domański Paweł, „Kościół i cmentarz parafialny  Żabnie”, Żabno 1996 r.

 

Domański Paweł, „Ochotnicza Straż Pożarna w Żabnie” Żabno 1996 r.

 

Domański Paweł, „Rozwój wychowania fizycznego i sportu szkolnego w Żabnie od początków do 1990 r.", Żabno 1996 r.

 

Domański Paweł, „Żabno do 1939 roku. Studium historyczno – społeczne od rozbiorów do wybuchu II wojny światowej”, Żabno 1997 r.

 

Domański Paweł, „Żabno w latach okupacji hitlerowskiej”, Żabno 1997 r.

 

Domański Paweł, „Żabno w drugiej połowie XX wieku”, Żabno 1997 r.

 

Domański Paweł, "Żabno A-Z", Żabno 2000 r.

 

Domański Paweł, "Izraelici w Żabnie", Żabno 2003 r.

 

Domański Paweł, „Działalność Szkoły Podstawowej w Żabnie  w latach 1980 – 2000”, Żabno 2003 r.

 

Domański Paweł, „Ostatnie takie galicyjskie”, Żabno 2005 r.

 

Domański Paweł, "Kultura ludowa żabnian 1860 - 1939", Żabno 2006 r.

 

Domański Paweł, "Żabno w 2000 roku", Żabno 2008 r.

 

Domański Paweł, „Urbanizacja Żabna w latach 1890- 1990”, Żabno 2010 r.

 

Domański Paweł, „Żabno w latach 2001- 2005”, Żabno 2010 r.

 

Orlewski J., Żabno 700 lat”, Tarnów 1996 r.

 

Ks. Kazimierz Talarek, "Parafia Żabno na przestrzeni wieków", Tuchów 2006 r.

 

Ks. Stanisław Kołodziej, "Parafia Odporyszów", Tuchów 1995 r.

 


Ks. Janusz Stanisław Pasierb 

 

Poezja 

Kategoria przestrzeni (Warszawa 1978; Pelplin 2007)

 

Things ultimate and other poems. Rzeczy ostatnie i inne wiersze (Londyn 1980; Pelplin 2001)

 

Zdejmowanie pieczęci (Warszawa 1982; Pelplin 2006)

 

Wiersze religijne (Poznań 1983)

 

Czarna skrzynka (Warszawa 1985; Pelplin 2006)

 

Koziorożec (Warszawa 1988; Pelplin 2007)

 

Wiersze wybrane (Warszawa 1988)

 

Wnętrze dłoni (Łódź 1988)

 

Doświadczanie ziemi (Kraków 1989)

 

Morze, obłok i kamień (Kraków 1992; Pelplin 2001)

 

Ten i tamten brzeg (Warszawa 1993; Pelplin 2001)

 

Puste Łąki (Warszawa 1994; Pelplin 2001)

 

Butelka lejdejska (Warszawa 1995; Pelplin 2003)

 

Po walce z aniołem (Warszawa 1996)

 

Poezje wybrane (Warszawa 1998)

 

Wierzę (Pelplin 1998)

 

Liturgia serca (Warszawa 2002)

 

Haiku żarnowieckie (Pelplin 2003)

 

 Eseistyka 

 

Czas otwarty (Poznań 1972, 1974; Pelplin 1992)

 

Miasto na górze (Kraków 1973, Pelplin 2000)

 

Szkice o kulturze (Pelplin 1982)

 

Światło i sól (Paryż 1982)

 

Pionowy wymiar kultury (Kraków 1983)

 

Gałęzie i liście (Poznań 1985; Pelplin 1993, 2002)

 

Skrzyżowanie dróg (Poznań 1989; Pelplin 1994, 2002)

 

Obrót rzeczy (Poznań 1993; Pelplin 2002)

 

W perspektywie kultury (Wrocław 1994)

 

Katedra symbol Europy. La cathedrale Europe (Pelplin 2003)

 

Katedra symbol Europy. Die Kathedrale als Symbol Europas (Pelplin 2004)

 

 Książki o sztuce 

 

Ochrona zabytków sztuki kościelnej (Warszawa 1968, 1995, 2001; Poznań 1971)

 

Człowiek i jego świat w sztuce religijnej renesansu (Warszawa 1969; Pelplin 1999)

 

Malarz gdański Herman Han (Warszawa 1974)

 

Pelplin (Wrocław 1978, współaut. J. Ciemnołoński)

 

Skarby Jasnej Góry (Warszawa 1981, 1985, 1987 1989, 1991, 1997)

 

Katedra w Pelplinie (Gdynia 1973; Pelplin 1982, 1993, 2005)

 

Pelplin i jego zabytki (Warszawa, Pelplin 1993)

 

Polonica artystyczne w zbiorach watykańskich (Warszawa 1999, 2002, współautor ks.Michał Janocha)


Myśli wybrane z dzieł pisanych ręką księdza Janusza Stanisława Pasierba

 

  Biblia jest jak scenariusz i ciągle nowi ludzie odgrywają znajdujące się w Księdze role.

 

  Bóg jest zakochanym poetą, układa o każdym z nas niepojętą dla reszty Pieśń nad Pieśniami.

 

  Człowiek nie podróżuje do rzeczy, tylko podróżuje do ludzi.

 

  Człowiek zawsze jest miejscem spotkania.

 

  Jednym z największych darów miłości jest obecność.

 

  Jesteśmy jak gałęzie i liście, które najpierw zielenią się i kwitną, a potem żółkną i opadają, giną.

 

  Każdy nowy dzień zaczyna się głęboką nocą.

 

  Małe ojczyzny uczą żyć w ojczyznach wielkich, w wielkiej ojczyźnie ludzi. Kto nie broni i nie rozwija tego, co bliskie - trudno uwierzyć, żeby był zdolny do wielkich uczuć w stosunku do tego, co największe w życiu i na świecie.

 

  Małe ojczyzny wzbogacają ojczyznę wielką i wzbogacają też olbrzymią symfonię świata. Bylibyśmy w nim zagubieni, gdyby nie ten klucz, który zabieramy z domu.

 

  Mistrzostwo życia polega na umiejętności samoograniczania się.

 

  Na świecie jest za dużo słów. Instynktownie czujemy, że powinno być jedno, jak na początku.

 

  Nie tylko zło jest w nas skryte. Najgłębiej ukryte jest dobro.

 

  Niewiele jest rzeczy równie złowrogich dla jednostek i społeczności jak bezkrytycyzm.

 

  Potrzeba światła budzi się w ciemności.

 

  Przez przeżycie własnej osobności idzie się do przeżycia wspólnot.

 

  Są ludzie, którzy mają apetyt na cudzą wolność i ludzie, którzy boją się ciężaru własnej wolności .

 

  Starczy jeden liść, jeśli ma kształt serca.

 

  Tam gdzie kończy się rola słowa, jest jeszcze miejsce na obecność.

 

  Wykształcenie nie pokrywa się z mądrością, znacznie więcej jest ludzi wykształconych niż mędrców.

 

  Wiersze zawsze były potrzebne poszczególnym sercom niby światło samotnej świecy w domu wieczorem.