Watykańskie Biuro Prasowe ogłosiło notę Sekretariatu Stanu wyjaśniającą stanowisko Stolicy Apostolskiej w niektórych sprawach dotyczących Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X i oświadczeń bp. Richarda Williamsona nt. holokaustu. Poniżej podajemy polski tekst tego oświadczenia:
W związku z reakcjami, jakie wywołał niedawny dekret Kongregacji Biskupów, zdejmujący ekskomunikę z czterech biskupów Bractwa św. Piusa X oraz w odniesieniu do negacjonistycznych bądź redukcjonistycznych deklaracji na temat Szoah biskupa Williamsona z tegoż Bractwa, uważa się za stosowne wyjaśnić niektóre aspekty tej sprawy.
1. Uchylenie ekskomuniki
Jak ogłoszono już wcześniej, dekret Kongregacji Biskupów, datowany 21 stycznia 2009 roku, był aktem, przez który Ojciec Święty życzliwie wychodził naprzeciw ponawianym prośbom ze strony przełożonego generalnego Bractwa św. Piusa X.
Jego Świątobliwość pragnął usunąć przeszkodę, która uniemożliwiała otwarcie drzwi dla dialogu. Obecnie oczekuje się, że taką samą gotowość okażą czterej biskupi w całkowitym przylgnięciu do nauczania i dyscypliny Kościoła.
Najcięższa kara ekskomuniki latae sententiae, którą wspomniani biskupi ściągnęli na siebie 30 czerwca 1988 roku, ogłoszona następnie formalnie 1 lipca tegoż roku, była następstwem ich bezprawnego wyświęcenia przez arcybiskupa Marcela Lefebvre'a.
Uchylenie ekskomuniki uwolniło czterech biskupów od najpoważniejszej kary kanonicznej, nie zmieniło jednak prawnej sytuacji Bractwa św. Piusa X, które do chwili obecnej nie ma żadnego zatwierdzenia kanonicznego w Kościele. Także czterej biskupi, choć uwolnieni od ekskomuniki, nie mają w Kościele funkcji kanonicznej i nie pełnią w nim godziwie posługi.
2. Tradycja, nauka i Sobór Watykański II
Niezbędnym warunkiem przyszłego uznania Bractwa św. Piusa X jest pełne uznanie Soboru Watykańskiego II oraz nauczania papieży Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła I, Jana Pawła II i samego Benedykta XVI.
Jak już stwierdzono w dekrecie z 21 stycznia 2009 roku, Stolica Apostolska nie omieszka, w sposób, który uzna za stosowny, pogłębić wraz z zainteresowanymi otwarte jeszcze kwestie, aby osiągnąć pełne i zadowalające rozwiązanie problemów, które były powodem tego bolesnego rozłamu.
3. Deklaracje na temat Szoah
Poglądy bp Williamsona w sprawie Szoah są całkowicie nie do przyjęcia i stanowczo odrzucane przez Ojca Świętego, jak on sam to podkreślił 28 stycznia br., gdy, odnosząc się do tego bestialskiego ludobójstwa, potwierdził swoją pełną i bezdyskusyjną solidarność z naszymi braćmi, adresatami Pierwszego Przymierza, i oświadczył, że pamięć o tym straszliwym ludobójstwie winna nakłonić „ludzkość do refleksji nad nieprzewidywalną potęgą zła, kiedy zdobywa ono serce człowieka”, dodając, że Szoah pozostaje „dla wszystkich ostrzeżeniem przed zapomnieniem, przed negacją lub redukcjonizmem, ponieważ przemoc zadana jednej istocie ludzkiej jest przemocą wobec wszystkich”.
Biskup Williamson, aby zostać dopuszczonym do posługi biskupiej w Kościele, także będzie musiał w sposób całkowicie niedwuznaczny i publiczny odciąć się od swych poglądów dotyczących Szoah, nieznanych Ojcu Świętemu w chwili uchylenia ekskomuniki.
Ojciec Święty prosi wszystkich wiernych o modlitewne towarzyszenie mu, aby Pan oświecił drogę Kościoła. Niech wzrasta zaangażowanie pasterzy i wszystkich wiernych we wspieraniu delikatnej i trudnej misji Następcy Apostoła Piotra jako „strażnika jedności” w Kościele.
Watykan, 4 lutego 2009 roku
Źródło: KAI/jk
Opublikował: Przemysław Saładyga