Dzisiaj Kościół katolicki obchodzi święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Święto obchodzone jest dla podkreślenia, że Matka Boża była wolna od wszelkiego grzechu, także grzechu pierworodnego. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny został ogłoszony 8 grudnia 1854 r. przez papieża Piusa IX.

 

Uczynił to w Bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów.

Oficjalna treść nauki o tej Prawdzie została sformułowana jako dogmat następującymi słowami:

Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć. 

Przekonanie o niepokalanym poczęciu Najświętszej Marii Panny ma w Kościele długą historię. Prawda ta była szczególnie silnie obecna w Kościele wschodnim już od pierwszych wieków chrześcijaństwa. W VII i VIII w. ustanowiono nawet święto Niepokalanego Poczęcia, najpierw w Kościele greckim, a później łacińskim. W kolejnych wiekach Niepokalne Poczęcie zostało zakwestionowane przez niektórych teologów, np. św. Bernarda i św. Tomasza z Akwinu. W XV w. święto zaczęto znów obchodzić.

Dzisiejsze czytania liturgiczne Kościoła ukazują nam dwie kobiety. Jedna niepokalana — Ewa przez nieposłuszeństwo i pychę stała się matką grzechu, Druga Niepokalana — Maryja przez swe posłuszeństwo i pokorę stała się Matką zbawienia. Bóg w planach zbawienia wybrał Maryję na Matkę odrodzonej ludzkości, a wszystkich w Chrystusie przeznaczył do chwały Nieba.