KONSPEKT
Temat: Dziedzictwo rodziny diecezjalnej
Modlitwa na wstępie spotkania
Modlitwa za Ojczyznę ks. Piotra Skargi
Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej, błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna, chwałę przynosiła Imieniowi Twemu, a syny swe wiodła ku szczęśliwości.
Wszechmogący wieczny Boże, spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twemu, swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje, rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
1. JAK JEST ? (Diagnoza sytuacji)
- Jakie jest społeczne zapotrzebowanie na znajomość dziedzictwa pozostawionego nam przez przodków?
- Jak jest z szacunkiem dla przeszłości we współczesnych rodzinach?
- Czy młodzi rodzice uczą dzieci szacunku dla tradycji – np.: uczenia pacierza, święcenie gromnic, ziół i kwiatów związane z tradycją ludową np.: na Matkę Bożą Zielną, Gromniczną itd.
- Czy w nowocześnie wyposażonym domu jest miejsce dla krzyży i obrazów religijnych?
- Czy są w domu wspomnienia rodzinne – opowieści dziadków i rodziców przy okazji spotkań i uroczystości rodzinnych?
2. JAK POWINNO BYĆ? (Ujęcie teologiczne)
Kafarnaum – historia „małej ojczyzny” Jezusa
Każdy z nas ma w swoim życiu teren, z którym jest szczególnie związany.
Często jest to miejsce, gdzie przyszliśmy na świat lub, gdzie upłynęły najlepsze lata naszego życia. Takie miejsce miał także Chrystus, który wywodząc się z Nazaretu, małego ubogiego miasteczka, większą część swojej działalności mesjańskiej związał z leżącym w niewielkiej odległości od miejsca urodzenia - Kafarnaum. Podróżujących do zabytkowej części tego miejsca pielgrzymów wita dziś napis – „Kafarnaum — miasto Jezusa”. Co oznacza, że było to miasto szczególnie przez Niego wyróżnione i bliskie Jego sercu. Wydarzyło się tam bowiem więcej cudów niż gdzie indziej. To także pewien wzór postawy, szanowania swojej „małej ojczyzny”. Mamy obowiązek znać to miejsce i działać na rzecz jego dobra.
Słowa Jana Pawła II z Krakowa z 1979 roku
„I dlatego — zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię „Polska”, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością — taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, - abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.”
3. CO ROBIĆ, ABY BYŁO JAK POWINNO BYĆ?
(Ujęcie praktyczne – szukanie sposobów naprawy sytuacji)
- Jak kultywować dziedzictwo diecezji?
Podsumowanie spotkania
Warto w tym miejscu, aby Sekretarz Parafialnego Zespołu Synodalnego dał możliwość prezentacji wypracowanych wniosków i zrobił krótkie podsumowanie.
MATERIAŁY POMOCNICZE
(Pełna wersja konspektu na stronie https://synodtarnow.pl
w zakładce „pobierz”)
ZAPREZENTOWANIE TEMATU - Uważne spojrzenie na pojęcia budujące zagadnienia spotkania:
a- Czym jest diecezja dla każdego z nas?
b- Jak rozumiemy pojęcie – „dziedzictwo”?
c- Co łączy rodzinę i diecezję?
d- Jak rozumiemy określenie „dziedzictwo diecezji”
Pomoce do punktu (1. Jak jest?)
- Czy mówi się w domu w szkole o historii najnowszej zakłamanej przez ustrój komunistyczny – np. 1 marca – Narodowe Święto Żołnierzy Wyklętych?
- Jak we współczesnym domu funkcjonują elementy duchowego i materialnego dziedzictwa diecezji?
- Czy w domu rozmawia się o historii?
- Czy interesuje mnie historia mojego regionu?
Pomoce do punktu (2. Jak powinno być?)
Rodzina, parafia i diecezja jako wspólnoty budujące poczucie tożsamości narodowej i więzi z „małą ojczyzną”
Szacunek dla historii parafii.
Udział parafii w pielęgnowaniu tradycji i pamięci o historii.
Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości.
Szukanie sposobów, na atrakcyjny dla ludzi XXI wieku sposób kultywowania tradycji:
„Lekcje historii” w kościele.
Zespoły folklorystyczne przy parafii.
Małe monografie o historii parafii.
Spotkania ze świadkami historii.
Pomoce do punktu (3. Co robić, aby było jak powinno być?)
a- Skorelowanie pracy katechetycznej w szkole z działalnością parafialnych zespołów synodalnych.
Np.: Ogłoszenie konkursu ze znajomości historii diecezji w środowisku dzieci i młodzieży – Czy znam moją diecezję? – (koordynowanego przez katechetów w szkole). Konkurs mógłby mieć, krótką formę testu zamkniętego. Rozstrzygnięcie w ramach katechezy przyparafialnej, z nagrodami ufundowanymi przez parafię.
b- Zaproponowanie dzieciom szkół podstawowych innych form zdobywania wiedzy o dziedzictwie diecezji np.: przygotowanie plakatu, prezentacji multimedialnej - np. „Sanktuaria diecezji tarnowskiej”– Jakie sanktuaria znajdują się w mojej okolicy? - wybrane 4-6 przykładów ze zdjęciami. (Temat sanktuariów opracowany w kontekście danego regionu) Także nagrodzony przez parafię.
c- Wykorzystanie dziecięcych pasji malarskich - Konkurs plastyczny – „Kapliczki
i krzyże przydrożne w mojej parafii” Konkurs może mieć charakter odtwórczy (dotyczyć istniejących kapliczek czy krzyży przydrożnych) lub twórczy (gdy wiadomo, że będzie powstawała nowa kapliczka, można zwrócić się do młodzieży o stworzenie jej projektu).
d- Propozycja dla uczniów starszych klas szkoły podstawowej, gimnazjalnej, oraz szkół średnich - „Wywiad z dziadkiem – wspomnienia z czasów wojny”, czyli zapisanie wspomnień świadków historii i tradycji. Projekt ten nawiązywałby do kampanii społecznej w mediach „Nagraj dziadka na smartfona” lub „Kiedy ostatnio słuchałeś opowieści swojej babci?” –
e- Wywiad „Jak się zmieniło życie religijne na przestrzeni lat” (wspomnienia z dzieciństwa dziadków) Przez ostatnie kilkadziesiąt lat życie religijne uległo dużym przeobrażeniom, zmianom. Jedne jego formy (np. niektóre nabożeństwa, zwyczaje – przykładowo wprowadzanie do kościoła matki po połogu) skończyły się, uległy zapomnieniu, inne, chociażby w związku z beatyfikacją i kanonizacją nowych błogosławionych i świętych pojawiły się, rozkwitły. Tradycja „dróżek maryjnych” w Zawadzie koło Dębicy. Interesujące byłoby przedstawienie tych zmian w postaci pisanej.
f- Propozycja dla parafialnego zespołu synodalnego – Podjęcie decyzji o renowacji kapliczki lub krzyża znajdującego się na terenie parafii czy też zapomnianych nagrobków powstańców, partyzantów na cmentarzach parafialnych.
g- Propozycja dla parafialnego zespołu synodalnego - Opracowanie Zbiorku pieśni regionalnych religijnych i ludowych, funkcjonujących w tradycji danej parafii.
h- Inne propozycje: Przeprowadzenie profesjonalnych kursów dykcji i emisji głosu dla LSO – by uczyć szacunku dla tekstów czytanych w Liturgii Słowa i dbałości o czystość i piękno języka polskiego. (Propozycja dla opiekunów LSO)
Konspekt przygotowali: Pani mgr Małgorzata Stryczek i mgr Krzysztof Haptaś
(Komisja Dziedzictwa Diecezji Tarnowskiej)