Dziś stajemy wobec wielkiej tajemnicy naszej wiary jaką jest Trójca Przenajświętsza. Świat wokół nas jest pełen tajemnic, a ludzkość od zarania swoich dziejów usiłuje je zgłębiać. Dzięki potędze ludzkiego umysłu, wiele tajemnic już zostało odkrytych, a inne wciąż są badane i można mieć nadzieję, że kiedyś i one staną się jasne dla człowieka. Jednak tajemnica Trójcy Przenajświętszej zawsze będzie przekraczała możliwości ludzkiego intelektu.
Tajemnica Trójcy Świętej, mimo swojej wielkości i niezwykłej głębi, nie zniewala człowieka, przeciwnie - jest bardzo ściśle związana z życiem i codzienną pracą człowieka. W blaskach tajemnicy Trójcy Świętej żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Duch Przenajświętszy - trzecia Osoba Trójcy Świętej - prowadzi nas drogami dziecięctwa Bożego i pozwala nam wołać do Boga: „Abba, Ojcze”, czyniąc nas dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa - jak napisał św. Paweł w liście do Rzymian.
Nasza codzienność ogniskuje się na rozważaniu tajemnicy Trójcy Świętej. Czynimy to już od rana, robiąc znak krzyża świętego: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego zaczynając dzień. Jeśli ten znak czynimy świadomie, to jakby dajmy dowód, iż chcemy, by Bóg w Trójcy Świętej Jedyny towarzyszył nam w naszej codzienności. W ciągu dnia ileż jest takich chwil, w których wracamy do tego znaku Trójjedynego Boga: gdy siadamy do posiłku, kroimy chleb, wsiadamy do autobusu lub rozpoczynamy podróż swoim samochodem i gdy zaczynamy trudne zajęcia, wreszcie wieczorem, gdy kładziemy dzieci do snu. Taki powinien być każdy dzień człowieka wierzącego. Nie wstydźmy się tego znaku, czyńmy go, by rozważać obecność Boga pośród nas.
Rozważając tajemnicę Boga w Trójcy Świętej Jedynego uczymy się żyć. Trójca Święta jest tajemnicą odrębności Osób i zarazem jedności w Istocie i równości w Majestacie. W Trójcy Świętej jest wspólnota działania i wspólnota Miłości. Jest wspólnota zbawiania i uświęcania. W Trójcy Świętej nie ma czegoś takiego jak „egoizm działania” tylko dla siebie - na swoje konto. Rozważając tę niezwykłą Jedność w wielości, jaka dokonuje się w tajemnicy Trójcy Świętej, możemy poznawać i zarazem uczyć się tej umiejętności trwania we wspólnocie ludzkiej, z jednoczesnym pozostawieniem swojej niezależności i osobowości. Świat jest rozrywany i smagany różnymi egoizmami. W końcu to właśnie ten egoizm rozpętał II wojnę światową i wiele innych wojen. To tenże egoizm doprowadził do powstania zbrodniczych systemów, które zniewalały i niszczyły jednostki. Tajemnica Trójcy Świętej uczy jedności między narodami i poszczególnymi ludźmi, przypominając zarazem o odrębności i niezależności osoby ludzkiej.
Rozważanie tajemnicy Trójcy Świętej winno być codzienną praktyką małżonków i rodzin chrześcijańskich, bo na przykładzie tej tajemnicy uczymy się być jedno.
Pan Jezus, posyłając Apostołów na wielkie żniwo, powiedział do nich: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem”. Te słowa odnoszą się również do nas: kapłanów, rodziców, wychowawców i wszystkich, którzy mają świadomość swego powołania w świecie. W Imię Trójcy Świętej mamy iść i głosić prawdę, uczyć zachowywać Boże przykazania.
