Image Benedykt XVI odwiedził w minioną niedzielę rzymski zbór luterański Chrystusa (Christuskirche) przy Via Sicilia w centrum miasta. Wraz z proboszczem parafii Chrystusa, pastorem Jensem Martinem Kruse papież przewodniczył nabożeństwu ekumenicznemu. Ojciec Święty w homilii mówił o poszukiwaniu jedności przez oba Kościoły.


„Niemieckojęzyczna wspólnota luterańska w Rzymie wciąż pamięta wizytę, jaką złożył jej w 1983 roku Jan Paweł II - powiedziała jej przewodnicząca, pani Doris Esch, witając Benedykta XVI w kościele Chrystusa. W przemówieniu wygłoszonym częściowo po włosku i częściowo po niemiecku, życzyła ona papieżowi, by czuł się tam, “jak w domu”.

Przypomniała, że Benedykt XVI zaproszony został do jego odwiedzenia już w 2008 roku, czyli w 25. rocznicę wizyty Jana Pawła II, jego obecne przybycie zaś zbiega się z dziesięcioleciem „Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu” podpisanej w 1999 roku. “Oba te wydarzenia żywe są w naszej wspólnocie i stanowią zachętę do tego, aby iść naprzód” - podkreśliła Esch.

O potrzebie jedności chrześcijan i wspieraniu się w trudnych momentach mówił pastor Kruse. Analizując fragment Drugiego Listu do Koryntian pastor Kruse zwrócił uwagę, że św. Paweł nie mówił, aby chrześcijanie “szli obok siebie, lecz razem”. “Aby uważali jedni na drugich. Aby byli dla siebie wzajemnie. Pomagali sobie nieś brzemiona, kiedy zaczyna brakować im sił i w udrękach, umacniali się nawzajem” - powiedział. „Takie postępowanie, zakończył pastor, sprawi, że “jedność, która żyjemy, będzie widoczna i skuteczna”.

W homilii Benedykt XVI analizował fragment Ewangelii według św. Jana, a także mówił o poszukiwaniu jedności przez oba Kościoły. Papież podkreślił, że “śpiewamy razem, patrzymy razem na jednego Chrystusa”, ponieważ wspólnym celem “nie jest kłótnia, lecz nadzieja na jedność”. "Nie można jednak zadowolić się dotychczasowymi sukcesami" - powiedział papież, ponieważ nie można razem sprawować Eucharystii. "Ta sytuacja, dodał, jest grzechem". “Jednakże jedność nie zależy od ludzi. Trzeba zawierzyć Panu, bo tylko On może nas obdarzyć jednością” - zaznaczył papież.

Na zakończenie Benedykt XVI podziękował za zaproszenie, za słowa przewodniczącej rzymskiej wspólnoty Doris Esche i wezwał obecnych do modlitwy “jednych za drugich i razem, aby Pan obdarzył nas jednością, a świat uwierzył”.

Papieżowi towarzyszyli m.in. kardynałowie William Joseph Levada, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, Walter Kasper, przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan i bp Agostino Vallini, wikariusz dla diecezji Rzymu. Wizyta miała bogatą oprawę muzyczną. Chór wspólnoty luterańskiej wykonał kompozycje Jana Sebastiana Bacha i Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego.

Benedykt XVI nie był po raz pierwszy w luterańskim kościele Chrystusa: 19 października 1998 jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary zaproszony został tam do dyskusji na temat ekumenizmu z udziałem luterańskiego biskupa Berlina Wolfganga Hubera. Zaproszenie, by przybył tam ponownie, już jako papież, nadeszło w 2008 roku, czyli w 25. rocznicę historycznej wizyty, jaką Jan Paweł II złożył tam 11 grudnia 1983 roku z okazji 500. rocznicy urodzin Marcina Lutra. Była to wtedy pierwsza wizyta Biskupa Rzymu w kościele luterańskim od początku Reformacji w 1517 r.

Wizyta wpisała się także w obchodzoną przez protestantów Dekadę Lutra, związaną z 500-leciem Reformacji. Zakończy się ona w 2017 r. Ponadto 10 listopada bieżącego roku przypada 525. rocznica urodzin Marcina Lutra.

Luterańską świątynię Chrystusa, wzniesioną według projektu architekta Schwechtena, poświęcono w listopadzie 1922 r. Papieża powitało bicie niedawno odrestaurowanych i na nowo poświęconych dzwonów. Zostały one odlane w 1913 roku w Apoldzie na wzór znajdujących się w kościele pałacowym w Wittenberdze, na którego drzwiach – jak głosi nie do końca pewny przekaz – 31 października 1517 Marcin Luter przybił 95 tez, co przyjmuje się za oficjalny początek Reformacji.

Wspólnota luterańska pojawiła się w Rzymie jesienią 1817 roku. Pierwsze nabożeństwa odprawiano w rezydencji posła pruskiego na Kapitolu, który też wystąpił do króla Fryderyka Wilhelma III o przysłanie do Wiecznego Miasta pierwszego pastora. Przybył on w 1819 r. Choć wspólnota liczy tylko 350 wiernych, angażuje się aktywnie w pracę z ubogimi, bezdomnymi i osobami starszymi. Ma też dobre relacje z innymi Kościołami Wiecznego Miasta. Dla przykładu w Wielkim Tygodniu ulicami Rzymu organizowana jest ekumeniczna Droga Krzyżowa. Luteranie aktywnie współpracują ze Wspólnotą św. Idziego i Ruchem Focolari.

 

 

 

Źródło: KAI