Z okazji XXVI Światowego Dnia Chorego zapraszamy na Mszę św. dla chorych, która odprawiona zostanie w naszym kościele parafialnym w sobotę 10 lutego o godzinie 10.00. Przed Mszą św. będzie możliwość spowiedzi chorych.

 

 

 

 

Prosimy aby umożliwić osobom chorym, niepełnosprawnym, starszym i samotnym uczestniczenie w tej Mszy św. Po Mszy św. odbędzie się spotkanie przy herbacie na plebanii.

 

ZARYS HISTORII ŚWIATOWEGO DNIA CHOREGO

Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez sługę Bożego Jana Pawła II 13 maja 1992 roku, w 11 rocznicę zamachu na jego życie na Placu Świętego Piotra. Ojciec Święty wyznaczył datę 11 lutego na coroczne jego obchody. Jest to dzień liturgicznego wspomnienia Matki Bożej z Lourdes, ustanowionego na pamiątkę Jej pierwszego objawienia dziewczynie Bernadetcie Soubirus w Grocie Massabielskiej w 1858 roku.

 

Ustanawiając Światowy Dzień Chorego, Jan Paweł II podkreślił, iż „ ma on na celu uwrażliwieniu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym, pomaganiu chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych i popieranie coraz cenniejszego zaangażowania wolontariatu”.

 

Organizację Światowych Dni Chorego powierzono Papieskiej Radzie Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Jest to dykasteria Kurii Rzymskiej, powołana do istnienia przez Jana Pawła II w dniu 11.II.1985 roku, jako wyraz Jego szczególnej troski o chorych i tych, którzy im służą wiedzą medyczną i poświęceniem. Wierna wskazaniem swego Założyciela, Papieska Rada od 1993 roku czuwa nad organizacją światowych obchodów Dnia Chorego. Za każdym razem odbywają się one na innym kontynencie i w innym kraju, zwykle przy jakimś znanym ośrodku kultu maryjnego.

 

W orędziu na I Światowy Dzień Chorego, który miał miejsce w Lourdes w 1993 roku Jan Paweł II napisał: „Sanktuarium u stóp Pirenejów wydaje się być świątynią ludzkiego cierpienia. Sanktuarium maryjne w Lourdes, jedno z najbliższych chrześcijanom, jest miejscem i jednocześnie symbolem nadziei i łaski pod znakiem akceptacji i ofiarowania zbawczego cierpienia. Razem z Najświętszą Dziewicą Maryją — jak on na Kalwarii, gdzie wzniósł się krzyż Jej Syna — stajemy przy krzyżach uczynionych z bólu i samotności wielu braci i sióstr, których pragniemy umocnić, których cierpienia pragniemy dzielić, aby w duchowej łączności z całym Kościołem przedstawić je Panu życia”. 15.08.2004 roku podczas ostatniej pielgrzymki do Lourdes, jako „ chory pośród chorych”, Sługa Boży dodał, że właśnie tutaj „ Maryja chciała okazać swoją macierzyńską miłość szczególnie wobec chorych i cierpiących”.

 

Ważną rolę w uwrażliwieniu na potrzeby cierpiących odgrywają coroczne Orędzia Papieskie na Światowy Dzień Chorego. Są one apelem do podjęcie współpracy pomiędzy narodami biednymi i bogatymi, pomiędzy instytucjami kościelnymi i świeckimi w celu ochrony zdrowia życia ludzkiego. Ojciec Święty przypomina w nich o godności i wielkiej wartości człowieka chorego oraz z naciskiem broni prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci. (Opoka.pl)