W ostatnim dniu Roku Pańskiego 2008 pojawił się w naszej świątyni obraz Jezusa Miłosiernego Jezu Ufam Tobie. Autorem obrazu jest artystka – malarz z Tarnowa Agnieszka Dziurawiec - Drwal. Od kilku miesięcy grupa parafian – czcicieli Bożego Miłosierdzia gromadzi się w kościele w każdy piątek w GODZINIE MIŁOSIERDZIA (o godzinie 15.00) i odmawia koronkę do Bożego Miłosierdzia.
Wielkim pragnieniem proboszcza, jak również czcicieli Jezusa Miłosiernego było umieszczenie w kościele obrazu o odpowiedniej wartości artystycznej, który będzie przyciągał rzeszę wiernych i stanie się źródłem wielu łask obiecanych przez Jezusa.
Obraz został poświęcony w sposób nieuroczysty, bowiem uroczyste jego poświęcenie i intronizacja będzie miała miejsce w Niedzielę Miłosierdzia po Wielkanocy. Nastąpi ono po odpowiednim przygotowaniu parafii. Tymczasem chcemy już teraz gromadzić się przed obrazem, aby stopniowo otaczać go kultem i tworzyć atmosferę sprzyjającą rozszerzeniu czci Jezusa Miłosiernego w naszej parafii.
Zapraszamy w piątki o godzinie 15.00 –w Godzinie Miłosierdzia – na wspólną koronkę do Miłosierdzia Bożego.
OBRAZ JEZUSA MIŁOSIERNEGO Z DZIENNICZKA św. siostry Faustyny - Płock 22 lutego 1931 roku.
„(…) Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie.
(...) Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. (...) Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia. Pragnę, ażeby kapłani głosili to wielkie miłosierdzie moje względem dusz grzesznych. Niech się nie lęka zbliżyć do mnie grzesznik. (…)”
„Kiedy został wystawiony ten obraz [w Wilnie, w Ostrej Bramie], ujrzałam żywy ruch ręki Jezusa, który zakreślił duży znak krzyża. W ten sam dzień wieczorem (...) ujrzałam, jak ten obraz szedł ponad miastem, a miasto to było założone siatką i sieciami. Kiedy Pan Jezus przeszedł, przeciął wszystkie sieci...” (Dz. 416).”
„Kiedy byłam w Ostrej Bramie w czasie tych uroczystości, podczas których obraz ten został wystawiony, byłam na kazaniu, które mówił mój spowiednik (ks. Sopoćko); kazanie to było o miłosierdziu Bożym, było pierwsze, czego żądał tak dawno Pan Jezus. Kiedy zaczął mówić o tym wielkim Miłosierdziu Pańskim, obraz ten przybrał żywą postać i promienie te przenikały do serc ludzi zgromadzonych, jednak nie w równej mierze, jedni otrzymali więcej, a drudzy mniej. Radość wielka zalała duszę moją, widząc łaskę Boga” (Dz. 417).
„Kiedy kończyło się nabożeństwo i kapłan wziął Przenajświętszy Sakrament, aby udzielić błogosławieństwa, ujrzałam Pana Jezusa w takiej postaci, jako jest na tym obrazie. Udzielił Pan błogosławieństwa, a promienie te rozeszły się na cały świat. Ujrzałam jasność niedostępną na kształt mieszkania kryształowego, utkanego z fal jasności nieprzystępnej żadnemu stworzeniu ani duchowi. Do tej jasności były trzy drzwi - i w tej chwili wszedł Jezus w takiej postaci, jako jest na tym obrazie, do onej jasności - w drzwi drugie, do wnętrza jedności” (Dz. 420).
 |  |
Można przeczytać o nabożeństwie do Bożego Miłosierdzia oraz o obrazie Jezu Ufam Tobie:
„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).
„(...)promienie (na obrazie) oznaczają krew i wodę - blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz (…)”.
„Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia mojego wówczas, kiedy konające serce moje zostało włócznią otwarte na krzyżu (...) Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie, bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga” (Dz. 299).
Akt zawierzenia Bożemu miłosierdziu
Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym,
Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata
i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, Trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej męki
i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas
i całego świata. Amen.
(Papież Jan Paweł II)
Opublikował: Ks. Antoni Mikrut