„ (...) dziękujemy za kolejną kartę kalendarza naszego życia wypełnioną miłością. Dziękujemy za jeszcze jeden rok, który wygraliśmy, za to, że nie został on przez nas zmarnowany; dziękujemy, że stajemy o jeden krok bliżej wieczności – nie z lękiem, ale z nadzieją chrześcijańską, w której dokonuje się nasze zbawienie."
Wybrany fragment kazania Ks. Proboszcza na zakończenie Roku Pańskiego 2008.
Dziękujemy również, że w tym roku dokonało się tak wiele w naszym życiu parafialnym, a szczególnie:
za 36 dzieci, które w naszych rodzinach przyszły na świat i przez sakrament chrztu św. stały się dziećmi Bożymi oraz dołączyli do grona parafian;
za 41 dzieci, które od maja zwiększyły szeregi przystępujących do Stołu Pańskiego;
za 24 pary narzeczonych, którzy związali się sakramentalnym węzłem małżeńskim, budując nowe rodziny, wspólnoty miłości i pragną w nich trwać „na dobre i na złe”;
za 80 młodych ludzi, którzy zostali umocnieni darami Ducha Świętego w sakramencie Bierzmowania i są gotowi świadczyć o Chrystusie, stając się Jego rycerzami;
dziękujemy także za trudny dar narodzin dla nieba 39 parafian, którzy nas opuścili z nadzieją na życie wieczne.
Miarę miłości trzeba także przyłożyć do pracy, służby, poświęcenia tak wielu ludzi, którzy sprawy wspólnoty parafialnej traktują jako honor i powołanie. Dają temu wyraz przez swoją ofiarność, bezinteresowność, otwartość serca i rąk wobec wspólnoty parafialnej:
chcę podziękować za miłość do kapłaństwa, do parafii, do pracy duszpasterskiej w konfesjonale, przy ołtarzu, przy ambonie, w sali szkolnej moim drogim współpracownikom, braciom w kapłaństwie: Ks. Prałatowi Zdzisławowi, Ks. Grzegorzowi i Ks. Pawłowi; wszyscy dostrzegamy, że nasi kapłani pełnią służbę kapłańską z zapałem, gorliwością, radością i miłością pasterska;
chcę podziękować za pełną miłości służbę w parafii wielebnym i drogim naszym siostrom służebniczkom; mamy wspaniałe siostry i dlatego mamy piękny ołtarz i szopkę, czyste i zawsze świeże szaty liturgiczne, sprawną organizację zakrystii, żywe nabożeństwa z udziałem dzieci, a nade wszystko mocne wsparcie modlitewne; mamy radosne i uśmiechnięte siostry, które czerpią radość i zapał do służby ze szczerej przyjaźni z Chrystusem – Oblubieńcem i Patronką Niepokalaną. Dziękujemy Bogu za prawdziwe służebniczki;
chcę podziękować Liturgicznej Służbie Ołtarza, chłopcom, którzy są nie tylko żywą ozdobą Świętej Liturgii, ale wspólnotą młodych, którzy swoją postawą dają rówieśnikom świadectwo wiary i radosnej służby Chrystusowi oraz są cichą naszą nadzieją na powołania kapłańskie;
chcę podziękować szafarzom świeckim Komunii św., którzy zanoszą naszym chorym do ich domów nieoceniony dar niedzielnej i świątecznej Komunii św.;
chcę podziękować za śpiew i muzykę na chwałę Pana naszym organistom: panu Henrykowi i Panu Stanisławowi (...).
Niewątpliwym wyrazem miłości do parafii i Kościoła jest apostolskie zaangażowanie grup i wspólnot parafialnych, które stanowią zaczyn rozwoju i wzrostu parafii: dziękuję Duszpasterskiej Radzie Parafialnej, Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich, Parafialnemu Oddziałowi Caritas, nowopowstającemu chórowi, Rodzinie Bł. Edmunda Bojanowskiego, grupom młodzieżowym i dziecięcym, a szczególnie paniom prowadzącym Poradnię Rodzinną, poświęcającym wiele czasu – między innymi - dla przygotowania narzeczonych do podejmowaniu obowiązków rodzicielskich w swoich małżeństwach.
Dziękuję grupie indywidualnych parafian, którzy „na każde zawołanie” są gotowi śpieszyć z pomocą, usługą, doradą zarówno w kościele, na plebanii, jak i w kancelarii parafialnej.
Słowa szczególnego podziękowania kieruję do Was drodzy parafianie, którzy przez modlitwę, udział w nabożeństwach, ofiary materialne na rzecz kościoła i nas księży, życzliwość, dobre słowo jesteście współtwórcami tego wszystkiego, co się nazywa Parafia Ducha Świętego w Żabnie. (...)
Żabno, 31.12. 2008 r.
Ks. proboszcz